Veda Hutbesi’nde Evrensel Mesajlar 

Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.), 632 yılında ashabına haccetmek için Mekke’ye gideceğini haber verdi. Bu haberi duyan Müslümanlar Arabistan’ın çeşitli yerlerinden akın akın Mekke’ye doğru yola çıktılar. Peygamberimiz (s.a.v.) ve yüz bini aşkın Müslüman Mekke’de buluştu. Hep birlikte hac ibadetini yerine getirdiler. Bu hac, Peygamberimiz (s.a.v.)in ilk ve son haccı oldu. Bu nedenle “Veda Haccı” olarak nitelendirildi. Hz. Muhammed (s.a.v.) hac esnasında Arafat’ta Müslümanlara bir konuşma yaptı. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.)in bu konuşmasına “Veda Hutbesi” adı verildi. Veda Hutbesi temel insan hakları açısından çok önemli evrensel mesajlar içermektedir.

​

Peygamberimiz (s.a.v.)in Veda Hutbesi’nde şöyle buyurmaktadır:
“Hamd Allah (c.c.)’a mahsustur. Ona hamd eder, ondan yardım isteriz.

Şahitlik ederim ki Allah (c.c.)’tan başka ilah yoktur. Allah (c.c.) tektir, eşi,

ortağı, dengi ve benzeri yoktur. Yine şahitlik ederim ki Hz. Muhammed

(s.a.v.) onun kulu ve resulüdür. Ey insanlar! Sözümü iyi dinleyiniz.

Bilmiyorum, belki bu seneden sonra sizinle burada bir daha

buluşamayacağım. İnsanlar! Bu günleriniz nasıl mukaddes bir gün, bu

aylarınız nasıl mukaddes bir ay, bu kentiniz Mekke nasıl mukaddes bir

şehir ise canlarınız, mallarınız, namus ve şerefiniz de öylece

mukaddestir; her türlü saldırıdan korunmuştur. Ashabım! Yarın

Rabb’inize kavuşacaksınız. Bugünkü her hâl ve hareketinizden

muhakkak sorulacaksınız. Bu vasiyetimi burada bulunanlar,

bulunmayanlara bildirsinler. Olabilir ki bildirilen kimse, burada bulunup

da işitenden daha iyi kavramış olabilir. Ashabım! Cahiliye Devri’nde

güdülen kan davaları da tamamen kaldırılmıştır. Ey insanlar! Kimin                Peygamberimizin Veda Hutbesi’ni okuduğu Arafat      yanında bir emanet varsa onu sahibine versin. Ne zulmediniz ne de               Dağı’ndan bir görünüm   

zulme uğrayınız. Ey insanlar! Kadınların haklarını gözetmenizi ve bu

konuda Allah (c.c.)’tan korkmanızı tavsiye ederim. Sizin kadınlar üzerinde hakkınız, onların da sizin üzerinizde hakları vardır. Müminler! Size bir emanet bırakıyorum. Ona sımsıkı sarıldıkça yolunuzu şaşırmazsınız. O emanet Allah (c.c.)’ın kitabı ve benim sünnetimdir. Müminler! Sözümü iyi dinleyin, iyi belleyin. Rabb’iniz birdir, babanız birdir. Hepiniz Âdem’densiniz. Âdem ise topraktandır. Hiç kimsenin başkaları üzerinde soy sop üstünlüğü yoktur. Allah (c.c.) katında üstünlük, ancak takva iledir. Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Böylece bütün Müslümanlar kardeştir. Gönül hoşluğu ile kendisi vermedikçe, başkasının hakkına el uzatmak helal değildir. Ashabım! Allah (c.c.)’tan korkun, beş vakit namazınızı kılın, ramazan orucunuzu tutun, malınızın zekâtını verin. Böylece Rabb’inizin cennetine girersiniz. Ey insanlar! Yarın beni sizden soracaklar, ne dersiniz? Ashap da: -Allah (c.c.)’ın dinini tebliğ ettin, görevini hakkıyla yaptın, bize öğüt ve vasiyette bulundun, diye şahitlik ederiz, dediler.” 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​